لالایی |
|
لالا لالا گل زیره
بابا دستاش به زنجیره
میگه هرگز نگو دیره
که هر روز، روز تقدیره
لالا لالا گل گندم
چی اومد بر سر مردم
میون آتش افتادیم
شدیم از روی دنیا گم
لالا لالا بد آوردیم
به نام زندگی مردیم
خیانت شکل یاری شد
زیاران پشت پا خوردیم
لالا لالا گل لاله
حریم عشق پاماله
سیاهی رنگ هر سفره
سر هفت سین هر ساله
به نام عشق وآزادی
غم این خلق می خوردند
ولی با دست خود ما را
به قربانگاه می بردند
کجایند آن همه دلسوز
در این هنگامه ی ماتم
که رفتند و رها کردند
من و ما را به حال هم
لالا لالا گل مریم
شکسته حرمت آدم
شدیم آواره ی عالم
چرا تشنه به خون هم
رهایی ریشه ی ما بود
همه اندیشه ی ما بود
ولی در آن روی سکه
تبر بر ریشه ی ما بود
گل و گلدون و گلخونه
شده امروز یه ویرونه
سر فواره ها خونه
ببین مردن چه آسونه
نظرات شما عزیزان:
|
27 / 11 / 1390برچسب:, Writer DELBAR |
Applause
|
|
|
|